HERVORMDE KERK HAASTRECHT |
LITURGIE |
Orde van dienst voor de gezamenlijke viering op zondag 24 september 2023 om 10.00 uur in de Hervormde kerk van Haastrecht
Voorganger: ds. Joas van der Schoot Organist: Bas Verboom Ouderling van dienst: Piet Oosterom Diaken: Christine van Straaten Lector: Christine van Straaten Koster: Annie van Straaten De tieners en de kinderen blijven in de dienst Liturgische bloemschikking: Reny van den Berg
Uitleg liturgische bloemschikking
‘Ga mee’ het thema moedigt mensen aan om deel te nemen aan de wereldwijde beweging van geloof, hoop en liefde die God heeft gestart.
-Het hart is verbonden aan de kleur rood, symbool voor de liefde. -het anker is verbonden aan de kleur groen, het symbool van de hoop en de toekomst. -het kruis is verbonden aan de kleur blauw, de kleur van het hemelse
Orgelspel
Begroeting en aanvangsgebed door ouderling van dienst
DIENST VAN DE VOORBEREIDING
Allen gaan staan (voor zover mogelijk)
Zingen: 212 (Laten wij zingend deze dag beginnen)
2. Hij, die het leven aan ons heeft gegeven, ons deze nacht omgaf met goede zorgen, roept ons nu vrolijk naar een nieuwe morgen. Zing Halleluja!
3. Het is zijn zegen dat wij ons bewegen, dat hart en ziel van vreugde kunnen springen, met lijf en leden wij hem dank toezingen. Zing Halleluja!
4. Bron van het goede, die ons zo behoedde, blijf elke nacht en dag, zo lang wij leven, ons met uw liefdevolle trouw omgeven. Zing Halleluja!
Votum en groet: v. Onze hulp is in de Naam van de Heer g. die hemel en aarde gemaakt heeft v. die trouw is tot in eeuwigheid g. en die niet laat varen het werk van zijn handen. v. Genade zij u en vrede, van God onze Vader en van zijn Zoon, Jezus Christus, en de Geest die ons aanvuurt in geloof, hoop en liefde g. Amen
Allen gaan zitten
Zingen: Lied 283:1,2,3 (In de veelheid van geluiden)
2. En van overal gekomen, drinkend uit de ene bron, bidden wij om nieuwe dromen, richten wij ons naar de zon.
3. Want wij mensen op de aarde raken van het duister moe. Als uw hart ons niet bewaarde sliepen wij ten dode toe.
Kyriegebed met gesproken acclamatie:
v. … zo bidden wij tezamen: g. Heer, ontferm U
Gloria: Psalm 145:1,2,3 (O Heer, mijn God, Gij koning van ’t heelal)
2. Ik zal getuigen van uw heerlijk licht, van al de wonderen die Gij hebt verricht, opdat men alom spreke van uw kracht, en roeme in uw overwinningsmacht. Uw grootheid, Heer, gaat boven mijn begrippen, uw goedheid, Heer, is altijd op mijn lippen en juichend zal men overal bezingen uw recht, o Heer, uw trouw aan stervelingen. 3. Genadig en barmhartig is de Heer, lankmoedig en vol goedheid altijd weer. Hij toont zijn gunst aan alles wat Hij schiep, al wat Hij uit de schoot der aarde riep. U loven, Heer, de werken van uw handen, de hemelen, de zeeën en de landen. U zegenen, o Heer, uw hartsbeminden die elke dag uw goedheid ondervinden.
DIENST VAN HET WOORD
Gebed bij de opening van de Schriften
Schriftlezing: Matteüs 20:1-16
Het is met het koninkrijk van de hemel als met een landheer die er bij het ochtendgloren op uit trok om dagloners voor zijn wijngaard te zoeken. Nadat hij met de arbeiders een dagloon van één denarie overeengekomen was, stuurde hij hen naar zijn wijngaard. Drie uur later trok hij er opnieuw op uit, en toen hij anderen werkloos op het marktplein zag staan, zei hij ook tegen hen: “Gaan jullie ook maar naar mijn wijngaard, de betaling zal rechtvaardig zijn.” En ze gingen erheen. Rond het middaguur ging hij er nogmaals op uit, en drie uur later weer, en handelde als tevoren. Toen hij tegen het einde van de dag nog eens op weg ging, trof hij een groepje dat er nog steeds stond. Hij vroeg hun: “Waarom staan jullie hier de hele dag zonder werk?” “Niemand heeft ons ingehuurd,” antwoordden ze. Hij zei hun: “Gaan jullie ook maar naar de wijngaard.” Toen de avond gevallen was, zei de heer van de wijngaard tegen zijn rentmeester: “Roep de arbeiders bij je en betaal hun het loon uit. Begin daarbij met de laatsten en eindig met de eersten.” En zij die er vanaf het einde van de dag waren, kwamen naar voren en kregen ieder een denarie. En toen zij die als eersten waren gekomen naar voren stapten, dachten ze dat zij wel meer zouden krijgen. Maar ook zij kregen ieder die ene denarie. Toen ze het geld hadden aangenomen, gingen ze bij de landheer hun beklag doen: “Die laatsten hebben één uur gewerkt en u behandelt hen zoals u ons behandelt, terwijl wij het onder de brandende zon de hele dag hebben volgehouden.” Hij antwoordde een van hen: “Vriend, ik behandel je toch niet onrechtvaardig? Je hebt toch ingestemd met het loon van één denarie? Neem wat je toekomt en ga. Ik wil aan die laatsten hetzelfde geven als aan jou. Of mag ik met mijn geld niet doen wat ik wil? Ben je jaloers omdat ik goed ben?” Zo zullen de laatsten de eersten zijn en de eersten de laatsten.’
Zingen: Lied 991:1,4,6,8 (De eersten zijn de laatsten) 4. Het onderste komt boven, de torens vallen om, het woord is aan de doven, de waarheid aan de droom.
6. Zo hoog zijn Gods gedachten, zij gaan de tijden door, wie voor was blijft ten achter, wie achterbleef gaat voor.
8. De eersten zijn de laatsten, wie nakomt gaat voorop! Kies dan de goede plaatsen en geef uw hart aan God.
Gesprek met de kinderen - Uitleg en verkondiging
Orgelspel
Zingen: 974:1,2,4 (Maak ons uw liefde, God, tot opmaat)
DIENST VAN HET ANTWOORD
Inzameling van de gaven
De opbrengst van de diaconale collecte is bestemd voor de stichting Bring Light. Meer informatie op bringlight.nl
Dankgebed en voorbeden met ruimte voor stil gebed, besloten met gezamenlijk Onze Vader
Slotlied: 903:1,3 (Zou ik niet van harte zingen)
3. In het duister van de tijden ben ik nooit alleen geweest, want God gaf mij ten geleide op mijn wegen woord en Geest. Ja, de Heer doet mij geloven, Hij ontstak in mij het licht van het innerlijk gezicht, – dat zal dood noch duivel doven. Alle dingen hebben tijd, maar Gods liefde eeuwigheid.
Zegen, beantwoord met gezongen Amen
Na de dienst drinken we koffie en begint aansluitend het programma van de startzondag. Heeft u zich niet opgegeven? Schuif gerust nog aan!
Gedicht (om thuis te lezen)
Ik bescherm mij tegen weer en wind. Muren opgebouwd, want ergens voel ik nog de pijn van mijn innerlijke kind
Jij beschermt jou, een stevige leren mantel opgebouwd uit oude zeren. En juist zo blijven we koud.
Onze spieren gespannen, de geur van gevaar. Wat als jij mij kwetsbaar ziet?
Wat als het spel van verstoppen ruimte maakt voor een breder gewaarzijn. We onze ogen openen en door de scheuren heen een glimp opvangen van elkaars menszijn.
Dan kunnen we leren onze beschermlagen binnenstebuiten te keren en elkaar toedekken met de warme mantel der liefde Ik bescherm mij en jou tegelijk. En ik voel dat het onderscheid langzaam verdwijnt.
Voorbij goed en fout. Voorbij vijand en vriend. Juist in onze kwetsbaarheid kunnen wij elkaar zien.
◆ Gedicht door Chris Cave, voor PAX Instagram: @chriscavemusic
|